Kryteria prawdziwości tzw. "objawień prywatnych"

1. Zgodność z tzw. Objawieniem "publicznym", czyli Pismem Świętym, które zostało zakończone wraz ze śmiercią ostatniego Apostoła (nie może być więc nic ujęte, zmienione, dodane)

2. Zgodność z Tradycją i Magisterium Kościoła (dogmaty), które to Objawienie interpretuje, mając tzw. asystencję Ducha Świętego

3. Posłuszeństwo (wizjonerów, słyszących) władzy Kościoła lokalnego (miejsce objawień), który to Magisterium reprezentuje.

Z tego wynika również to, że:

1. Objawienia muszą być nie tylko prawdziwe (wg powyższych kryteriów), ale również zasadniczo krótkie i zwięzłe, gdyż ich zadaniem jest tylko przypomnienie treści Objawienia "publicznego" (Ewangelii).

2. Treści muszą być podane poważnie, logicznie i w sposób moralnie poprawny i racjonalnie uzasadniony.

3. Mogą być jedynie warunkowe (a nie fatalistyczne), zależne od nawrócenia człowieka i woli Boga. Nie mogą być więc zbyt szczegółowe.

4. Powinny być zasadniczo potwierdzone wiarygodnymi cudami jako nadprzyrodzone, gdyż mogą być również "cuda fałszywe".

5. Zgodnie z zasadami wiary, powinny być pozbawione przymusu i otwarte na weryfikację.

Opr. ks. Bogdan Markowski CM