O Ajapa Jodze

Cele, pozycja Guru

    Celem praktyki Ajapa Jogi jest samopoznanie , które jest jednocześnie połączeniem z Bogiem i wyzwoleniem z koła reinkarnacji.
Osiąga się to przez wieloletnią praktykę medytacji połączonej z techniką ajapa jogi (oddychanie plus mantry ), i oddaniem się całkowicie guru.
W efekcie takiej praktyki (poprzedzonej inicjacją) następuje stopniowe łączenie ucznia z guru, ale nie guru Prasadem Swami (który jest nauczycielem) ale Guru jako dźwiękiem- Bogiem (teoria dźwięk jest absolutem).
Potwierdzeniem tej teorii, oraz związku (znajomości techniki Ajapy) Jezusa z tą nauką Jogi są początkowe wersety z ewangelii św. Jana:

Nauczanie-Doktryna

    Z nauk Guru Ajapy: Nie ma dobra ani zła samego w sobie ,wszystko jest tylko grą aktywności, i tak nie ma o czym mówić bo nie widzimy co jest czym samo w sobie.
W sytuacji, gdy ktoś ma szczęście i jest pod opieką guru, wtedy wszystko prowadzi do wyzwolenia i poznania prawdy (dla celów edukacyjnych guru wykorzystuje całą rzeczywistość).
Patrząc na Jego Świątobliwość, wykorzystując swą ciekawość i próbując go poznać,widzimy tylko to co jest w nas samych- lustrzane odbicie, gdy jednak poczujemy coś negatywnego również to będzie zjawisko odbicia lub znak że guru wydobył to z Nas próbując nam to uświadomić. Czyli spełnia swój obowiązek nauczyciela, który musi się czasem zanurzyć w błocie (niskich wibracjach). To tłumaczy, dlaczego guru nie promieniuje miłością, zmuszony przez swoje wielkie serce do zajmowania się iluzją, manipulowania nią, tą nieczystością dla naszego pożytku.
Samo przebywanie z ludźmi zmusza guru do obniżenia swoich wibracji (świadomości)- konieczność dostosowania się. Gdy dzieje się coś złego jest to skutkiem działalności kalpany,(odpowiednik szatana) iluzji, (w ajapie) nieosobowej siły, która powstała na skutek procesu zwanego odpychaniem.
Wg teorii odpychanie jest siłą, aktywnością poza Bogiem, wymknęło się Bogu, nie jest On jego źródłem (ani nie było zamierzeniem Boga jej powstanie). Powstanie odpychania połączone jest z początkiem upadku pierwszych ludzi.
W czasach obecnych odpychanie osiąga swój punkt szczytowy, (odpowiednio duży -upadek moralności, religijności itp). Czyli cały świat pogrążony jest w odpychaniu. Bóg w rozumieniu chrześcijanina, który stworzył świat, działa przez niego, jest tylko aktywnością.
(w ajapa jodze wszystko sprowadza się do aktywności i wibracji) stąd konieczność praktyki która korygowała i zmniejszała by tę aktywność w nas i poddanie jej kontroli (technika ajapa jogi powstała z natury, została z niej wyciągnięta).
Doprowadzenie do zmniejszenia, i końcu do zaniku tej kalpany w nas odpowiada usuwaniu barier, przeszkód w drodze do Boga który jest w Nas, Bogiem jest Nasza dusza w swoim nieskażonym stanie pozbawionym dwoistości.
Wszystkie stany które są, i które przeżywamy będąc niejako do tego zmuszonym przez aktywność i istnienie kalpany są fałszywe. Dopiero ostateczny stan guru jest prawdziwy.

Dalsze wnioski nauczania guru narzucają się same: Boga nie można poznać będąc w naszym normalnym stanie świadomości, gdyż: "nawet, jeśli sam Bóg stanął by obok Ciebie nie rozpoznałbyś Go jako Boga, podobnie żadnej innej osoby, rzeczy nie widzimy takiej, jaka ona jest w swej istocie".
Postrzegamy rzeczywistość poprzez umysł który znajduje się na skutek upadku (od czasu pierwszych ludzi) w iluzji. Myślimy poprzez język,iluzję. Iluzoryczny jest ze swej natury, (bo powstał na skutek upadku) język, który nazywa, ale nie ma nic wspólnego z rzeczą nazywaną (prawdziwym imieniem).
Zmiany w języku u różnych ludzi i czasach wskazują wtórnie jego fałsz). Żyjemy nazwami, w naszych umysłach przesuwają się nazwy i terminy, ale nie nie przeżywamy doświadczamy rzeczywistości takiej, jaka ona jest. Bo nie można rozumieć rzeczywistości poprzez język.
Jedynym sposobem jej poznawania musi być łączenie z doświadczeniem (np: próba zrozumienia stanu kobiety ciężarnej przez mężczyznę). Dowodem na to jest też stan współczesnych ludzi, w którym nie tylko nie postrzegamy świata, rzeczy takimi jakimi są w swej istocie, ale też nie rozumiemy ani nie znamy siebie
(Jedyną pozostałością, dowodem tego utraconego naturalnego stanu duszy- swaroopu jest dążenie do poznania prawdy oraz uczucie braku satysfakcji z kontaktu z przedmiotami postrzeganymi zmysłowo, uczucie rozczarowania, zawodu że w gruncie rzeczy nie osiągnąłem trwałej satysfakcji ,szczęścia.
Jest nią też nasze wewnętrzne, intuicyjne dążenie do poznania prawdy, Boga, (którego utraciliśmy). Sam Guru Prasad twierdzi, że jest jak Jezus, - jest w tym samym stanie, na tym samym poziomie.
Guru Prasad oficjalnie jest nauczycielem, ale w doświadczeniach uczniów jest już Bogiem,- Ojcem (wszystkich swoich uczniów).Wszystko jest łaską guru, bez guru uczeń nic nie jest w stanie uczynić.

Miejsce dla Jezusa w ...szeregu

   Jezus przed rozpoczęciem misji musiał ćwiczyć technikę ajapy w Siddhashramie- ukrytym klasztorze w górach Tybetu. Podobnie każdy samozrealizowany święty na tej ziemi ( w przeszłości i w przyszłości!).
Jezus umarł na krzyżu( połączył się z Bogiem - z Którym stał się Jednością), nie był Bogiem ale NIM się stał(!). Jedynie Kriszna (opisany w hinduskich księgach) był Bogiem (na ziemi), niejako ze swej natury (nie w wyniku praktyki ), i obecny guru Prasad Swami, jest guru ze swej natury (tzn. od momentu gdy pojawił się na ziemi, nie urodził z kobiety, został stworzony przez guru!).
W myśl tej koncepcji Guru Prasad jest równy Krisznie, czyli jest pierwotnym, oryginalnym Bogiem -Ojcem. Chcesz poznać Boga? To spójrz na samozrealizowanego świętego bo on sam jest Bogiem:
"Dlaczego w Ajapie nie ma potrzeby innego zbawiciela?" - I z nauk guru: czy sam Bóg nie może prowadzić duszy do Siebie? (Bóg nie potrzebuje przecież pomocy) Skoro Jezus umarł na krzyżu, i nie zmartwychwstał, więc nie może prowadzić uczniów do Boga, nie wspominając o Maryi, która była zwykłą kobietą.
Nawet Duch Święty jest nazwany "niższą wibracją"'. Uzdrowienia w imieniu Jezusa to efekt zbiorowej energii, msza święta to rodzaj obrzędu wymyślonego przez ludzi, który nie ma nic wspólnego z prawdą, rozwojem duchowym.

Guru jak "Pacacetamol"...dobry na wszystko

    Jak widać Jego Świątobliwość niczym się nie przejmuje i poważnie traktuje swoją misję ratowania świata (a w tym roku2007 ma się rozpocząć zgodnie z przepowiednią jego misja) i wygląda na to że w nią wierzy Dalej: religie to iluzja, a Ajapa joga to jedyna naukowa metoda dochodzenia do prawdy (nie dla wszystkich, dla dusz wybranych, które mają duchowy potencjał) (w innych religiach adepci dochodzą do niższych stanów).
W dodatku Ajapa jest praktyczna. I tacy powinni być uczniowie guru. Jeśli uczeń ma problem modli się do guru i medytuje by podnieść swój stan, swoje wibracje. Uczniowie mówią: Guru wszystko załatwi, zaufaj, oddaj problem (i siebie) guru.
Kontaktują się wtedy z guru Prasadem przez internet, lub telefonicznie (a guru załatwia lub doradza). Zaskakiwała mnie wiedza guru nt umysłu, i spraw tego świata, gdy uczeń guru prosił o radę na temat techniczno-budowlany, (bo akurat się budował) guru z zadziwiającą precyzją odpowiadał, doradzał będąc oddalonym o tysiące kilometrów (przebywając akurat w swoim ashramie w Indiach) guru min w taki sposób podtrzymuje wiarę w swoją boskość.
Jego jedynym kryterium, światem doswiadczenia są wibracje, nie analiza logiczna (synteza analiza itp), on po prostu wie. Poznaje, postrzega rzeczywistość po promieniowaniu (po widmie, jak my poznajemy współcześnie kosmos). Daje się odczuć jego brak miłości, ale przecież nie jesteśmy w stanie ujrzeć prawdy o guru.
Nawet, jeśli uczeń spostrzeże się w tym wszystkim, i co mówi guru, on to potwierdzi jako doświadczenie, "poklepie" ucznia mówiąc odkryłeś część prawdy wracaj do praktyki, medytacji. Należy być dobrym, kochającym, ale o pomocy innym guru mówi: czy jesteś w stanie wziąć karmę drugiej osoby na siebie?

Krzysztof Stańkowski