Rodowód Świadków Jehowy

Główna przyczyna powstania organizacji Świadków Jehowy tkwi w katastrofizmie głoszonym przez filozofów pod koniec XIX wieku. Świadkowie Jehowy trafili na grunt amerykański chłonący wszelkie nowinki, na kontynent, który owocował różnorakimi sektami i wyznaniami. Pierwszym prezydentem i głównym inicjatorem ówczesnej organizacji, założonej w 1913 roku pod nazwą Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego był Charles Taze Russel (1852-1916). Wcześniej, gdy jeszcze organizacja nie została zalegalizowana, bo od 1879 r. Russel wydawał tygodnik "Strażnica Syjońska i Zwiastun Obecności Chrystusa".

Początki tego ruchu sięgają więc lat 1870. W 1884 roku założył towarzystwo wydawnicze Strażnica Syjońska, które później zmieniło nazwę na Strażnica - Towarzystwo Biblijne i Traktatowe. Był też autorem kilku książek jak np. sześć tomów Wykładów Pisma Świętego. Russell pochodzący z kupieckiej rodziny amerykańskiej (rodowód szkocko-irlandzki) zakończył naukę na poziomie podstawowym. Pismem świętym i teologią interesował się tylko amatorsko, nie pobierając żadnych specjalistycznych nauk. Nigdy nie był katolikiem, a w latach młodzieńczych zmieniał wyznania wewnątrz protestantyzmu. Urodzony w rodzinie prezbiteriańskiej, przeszedł do kongregacjonistów, później do metodystów, następnie do adwentystów, by zakończyć to założeniem własnej szkoły badania Biblii. Właśnie adwentyści i ich oczekiwanie powrotu Chrystusa, zrobiły na Russellu największe wrażenie. Od nich też przejął niektóre nauki (np. zaprzeczenie nieśmiertelności duszy, chilializm - tysiącletnie panowanie Chrystusa), odpowiednio je modyfikując.

Po śmierci Russella w organizacji następują liczne rozłamy, a władzę zagarnia adwokat Franklin Rutherford. On staje się spadkobiercą wydawnictwa (drukuje "Strażnicę" i "Przebudźcie się") i większości wiernych. Pozostali, to różne odłamy badaczy i tzw. epifaniści. Stanowią oni obecnie mniejszość liczącą ok. 400 tys. osób. Russell pozostał dla nich najważniejszym wykładowcą Pisma św. Rutherford natomiast wykazując własną inwencję, jak i chcąc odróżnić się od badaczy, zmienia wiele nauk Russella. Wprowadza naukę o palu Chrystusowym, poprawia chronologię i wyliczenia dni końca, eliminuje znaczenie niedziel i świąt itd. W 1931 r. nadaje organizacji nową nazwę "Świadkowie Jehowy" (Jehovas Witnesses). Po jego śmierci w 1942 r. głównym zarządcą zasiadającym w Nowym Jorku staje się Nathan Knorr, a od 1977 r. Frederick Franz (96 lat).

Obecnie Świadkowie Jehowy stanowią organizację liczącą ok. 3 mln wyznawców (w Polsce ok.100 tys.)Liczba ta często zmniejsza się i powraca do poziomu w miarę zbliżania się, jak i mijania kolejnej daty wyznaczającej nadejście Armagedonu. Armagedon {wojna Boża) to jedna z podstawowych nauk Świadków Jehowy (wyznaczany już ponad 20 razy) która na zasadzie wywoływania strachu u słuchaczy ma na celu nawrócenie ich przez chęć ratowania się w jedynej prawdziwej arce tzn. organizacji.

Przeważnie dzisiejsi Świadkowie Jehowy nie znają nauk swego protoplasty Russella: Wypierają się go nawet twierdząc, że nie powinien nazywać siebie pastorem. Nie znają też historii swego wyznania, przez co wydaje im się, że pochodzą od pierwszych chrześcijan. ...Niestety ludzki i tylko ludzki jest rodowód i charakter tego wyznania. Płynność nauki, jej zmienność i omylność potwierdzają to, a przecież "Kościół żyjącego Boga powinien być kolumną i podporą prawdy" (Tm 3, 15). Ich działalność jest właściwie współzawodnictwem, a nie ewangelizacją.

Włodzimierz Bednarski

Artykuł pochodzi z czasopisma "EFFATHA-Otwórz się!" nr 0/1990 r.; str.4-5.