Czy pal jest chrześcijański?

    W tym krótkim artykule nie będziemy polemizować z Towarzystwem Strażnica, czy Jezus umarł na palu, czy na krzyżu. Wystarczy tylko wspomnieć, że czasopismo Strażnica, jak i książki Świadków Jehowy, w latach 1879-1936 uczyły o krzyżu (przez 57 lat!), a teraz od przeszło 70 lat nauczają o palu.
    Ponieważ jednak Towarzystwo Strażnica twierdzi, że krzyż nie ma korzeni chrześcijańskich, ale pogańskie, więc postaramy się prześledzić jakie jest pochodzenie pala.
Zrobimy to w większości na podstawie publikacji Świadków Jehowy.
    Nie będziemy tu też zbijać 'argumentów' o rzekomo pogańskim pochodzeniu krzyża w chrześcijaństwie. Po prostu tak samo jak Towarzystwo Strażnica traktuje krzyż, my potraktujemy tu pal.

    Poniżej podajemy teksty o palu z Biblii Świadków Jehowy, ich słownika biblijnego i innych publikacji. Każdy sam wyciągnie sobie wnioski z tego, jakie jest pochodzenie pala. Jak zobaczymy, występuje on w Piśmie Świętym jako znak pogański, a krzyża, jako pogańskiego znaku, Stary Testament nie wymienia!

Biblia Towarzystwa Strażnica

    Teksty o pogańskich palach z "Pisma Świętego w przekładzie Nowego Świata" (1997), wydanego przez Towarzystwo Strażnica:
"Ale ich ołtarze macie zburzyć, a ich święte słupy macie potrzaskać oraz ich święte pale macie pościnać" Wj 34:13;

"Lecz oto, co macie im uczynić: Ich ołtarze macie zburzyć i ich święte słupy macie potrzaskać, i ich święte pale macie pościnać, a ich ryte wizerunki macie spalić ogniem" Pwt 7:5;

"I zburzycie ich ołtarze, i porozbijacie ich święte słupy, a ich święte pale macie spalić ogniem i pościnać ryte wizerunki ich bogów, i wytępicie ich imiona z tego miejsca" Pwt 12:3.

    Teksty o odstępczym kulcie pala u Izraelitów:
"Oni też budowali sobie wyżyny i święte słupy, i święte pale na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym bujnym drzewem" 1Krl 14:23;

"i stawiali sobie święte słupy i święte pale na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym bujnym drzewem" 2Krl 17:10.
Patrz też 2Krn 33:3, 33:19, Jr 17:2.

    Teksty o tym, co nakazał zrobić z palami król Judy Jozjasz, król Asa oraz inni królowie:
"I potrzaskał święte słupy, i pościnał święte pale, a ich miejsce zapełnił kośćmi ludzkimi" 2Krl 23:14;

"Usunął zatem cudzoziemskie ołtarze oraz wyżyny i porozbijał święte słupy i pościnał święte pale" 2Krn 14:3.
Patrz też 2Krn 17:6, 19:3, 31:1, 34:4 i 7.

    Teksty zawierające proroctwa dotyczące pala:
"I nie będzie spoglądał na ołtarze dzieło swych rąk, i nie będzie się wpatrywał w to, co uczyniły jego palce, ani w święte pale, ani kadzielnice" Iz 17:8;

"I wykorzenię spośród ciebie twoje święte pale, i unicestwię twoje miasta" Mi 5:14.
Patrz też Iz 27:9.

    Zbiór pozostałych tekstów ze Starego Testamentu, które mówią o palu lub palach:
Pwt 16:21, Sdz 3:7, 6:25-26, 28, 30, 1Krl 15:13, 2Krl 13:6, 17:16, 18:4, 21:3 i 7, 23:4, 23:6-7 i 15, 2Krn 15:16, 24:18, 34:3.

Słownik biblijny Towarzystwa Strażnica

    Oto teksty o pogańskich palach z biblijnego słownika pt. "Wnikliwe poznawanie Pism" (2006), wydanego przez Towarzystwo Strażnica:
"Niektóre starożytne ludy Bliskiego Wschodu wznosiły w celach kultowych tzw. święte słupy, często nawiązujące do symboliki fallicznej" ("Wnikliwe poznawanie Pism" 2006, t. 2, s. 764, hasło Słup);

"święty pal będący symbolem Aszery, kananejskiej bogini płodności (i dlatego zwany niekiedy aszerą)" ("Wnikliwe poznawanie Pism" 2006, t. 2, s. 918, hasło Święty Pal);

"Istnieje pogląd, że pale symbolizowały pierwiastek żeński, a słupy - męski. Te przedmioty bałwochwalczego kultu, będące zapewne symbolami narządów płciowych, miały ścisły związek z wyuzdanymi orgiami seksualnymi, na co wskazuje wzmianka o nierządnicach świątynnych z czasów Rechoboama (1Kl 14:22-24; 2Kl 17:10)" ("Wnikliwe poznawanie Pism" 2006, t. 2, s. 918, hasło Święty Pal);

"Hebrajskie słowo tłumaczone na 'święty słup' oznacza coś ustawionego, wzniesionego. Najwyraźniej był to falliczny symbol Baala, a niekiedy również innych fałszywych bogów (...) Sposób, w jaki nakazano je niszczyć, sugeruje, że były wykonane z kamienia. Jednakże w 2 Królów 10:26 jest mowa o paleniu świętych słupów, co by znaczyło, że niektóre zrobiono z drewna" ("Wnikliwe poznawanie Pism" 2006, t. 2, s. 919, hasło Święty Słup);

Inne publikacje Towarzystwa Strażnica

    Oto przykładowe teksty o pogańskich palach z kilku publikacji wydanych przez Towarzystwo Strażnica:
"Dlatego Bóg poleca Gedeonowi zburzyć ołtarz Baala należący do jego ojca i ściąć postawiony tam święty pal" (Strażnica Nr 14, 2005 s. 14);

"I stopniowo porzucali dom Jehowy, Boga swych praojców, a zaczęli służyć świętym palom i bożkom..." (Strażnica Nr 19, 2002 s. 13);

"Ponadto wykonał i umieścił w świątyni Jehowy rzeźbiony wizerunek świętego pala. (...) Święte pale mogły przedstawiać pierwiastek żeński, a święte słupy najwyraźniej stanowiły symbole falliczne" ("Proroctwo Izajasza światłem dla całej ludzkości" 2001 t. II s. 266);

"'Aszery' ('święte słupy', NW) były prawdopodobnie symbolami fallicznymi. Odgrywały rolę w rażąco niemoralnych orgiach (1 Królewska 14:22-24)" (Strażnica Nr 6, 1997 s. 29).

    Może dlatego, że pal ma tak 'kiepski', pogański rodowód, Świadkowie Jehowy jakoś otwarcie nie akcentują następujących słów z listu św. Pawła, ze swojego przekładu Biblii:
"Co do mnie, obym się nigdy nie chlubił, chyba że palem męki naszego Pana, Jezusa Chrystusa, przez którego świat dla mnie zawisł na palu, a ja dla świata" Ga 6:14.

    Warto zapytać Świadków Jehowy, jak godzą słowa o "chlubieniu się" z pala, z innymi swymi słowami o "budzeniu odrazy":
"Narzędzie, na którym Jezus zawisł i skonał, z pewnością nie zasługuje na bałwochwalczą cześć, raczej powinno budzić odrazę" (Strażnica Nr 10, 1995 s. 20).

    Chyba też trudno dziś znaleźć Świadka Jehowy, który by "chlubił się" palem męki.

Włodzimierz Bednarski