1. Idea Królestwa Bożego w Starym Testamencie

Królestwo Boże jest wyrazem panowania Boga nad światem. W religiach Wschodu idea Królestwa służyła umocnieniu władzy ziemskiego króla, nadając jej sakralny, a więc bardziej wzniosły charakter. Żydzi po zdobyciu Kanaanu przyjęli od tam zamieszkujących ludów ideę królestwa, ale nadali jej nową treść. W zgodzie ze swą monoteistyczną wiarą uczynili z Boga króla, który panuje zarówno w niebie, jaki i na ziemi (por. Ps 11.4; 47, 3; Jr 10, 7.10).

Królowanie Boga, które odczytujemy w Starym Testamencie, nie ma jednak charakteru politycznego, lecz wyłączanie religijny i moralny. W wielu księgach Starego Testamentu przewija się myśl, że w czasach ostatnich królowanie Boga ujawni się w całej pełni, gdy zjawi się Mesjasz - przyszły król, który obejmie tron Dawida.