Kilka Słów o Nocie Kongregacji Doktryny Wiary Poświęconej Vassuli Ryden

    Sprawa Vassuli Ryden cały czas cieszy się zainteresowaniem wielu ludzi Chodzi m.in. o rzekome objawienia, jakich ma doznawać od Jezusa. Obajwienia te przez nią zapisywane za pomocą pisma automatycznego. Jednakie protagoni zapisuje wyłącznie treści pochodzące z jej własnej podświadomości.
    Jest to kolejny przykład pogoni ludzi za sensacyjkami. Szukamy rónych downości i wrażeń zapominający że to co potrzebne do szczęścia i zbawienia zawarte w Piśmie św. i żywej nauce Kościoła.

    Na zainteresowanie osobą "wizjonerki" wypłynęła także jej wizyta w Polsce, w czasie której odwiedziła Poznań. Jej doradca teologiczny wyraził nawet żal, że w spotkaniu z nią nie uczestniczył ksiądz arcybiskup. Zamieszanie wokół osoby Vassuli Ryden się się powiększyło. Powodem tego była przede wszystkim jej prowadzona na własną rękę akcja ekumeniczna. Należąc do Cerkwi Grecko-Prawosławnej, pani Ryden przystępowała regularnie do Komunii św. w kościołach katolickich, postępując w ten sposób wbrew postanowieniom ekumenicznym, które dopuszczają taką możliwość w wyjątkowych sytuacjach.
Także teksty jej rzekomych objawień wydanych pt. "Prawdziwe życie w Bogu" wzbudziły wątpliwości. W atkiej sytuacji interweniowała Kongregacja Doktryny Wiary, wydając dnia 6 października 1995 roku specjalną notę poświęconą działalności Vassuli Ryden, która została opublikowana w "L'Osservatore Romano" z dnia 23-24 października tegoż roku.

    Tekst, zaznaczając "podejrzany sposób" uzyskiwania posłań przez panią Ryden, wymienia błędy doktrynalne w nich zawarte. Przede wszystkim nota podkreśla wieloznaczność określeń odnoszących się do Osób Trójcy Świętej, co doprowadziło do "pomieszanie właściwych imion i funkcji Osób Boskich". Nota nawiązuje tutaj do rzekomych wypowiedzi "Jezusa" powtarzających się wielokrotnie w "Prawym życiu w Bogu" typu: "Ja i Duch Święty jesteśmy jednym i tym samym" "Ja twój Święty Ojciec kocham cię. jestem najwyższą Trójcą", które utożsamiają poszczególne Osoby Trójcy Świętej. Jezus nie może być Tróją Świętą ani Duchem Świętym, a Trójca Święta nie była by już Trójcą. Na drugim miejscu nota Kongregacji wspomina błędną wizję Kościoła.
"Objawienia" pani Ryden mówią często o rządach Antychrysta w Kościele (rysują też w czarnych kolorach sytuację Kościoła).
Nie brakuje też ostrych słów na kardynałów i biskupów. Krytyka sprawia wrażenie, jakby Kościół się walił, zresztą jest określony jako "spustoszony", "wyjałowiony".
W perzesłaniach z końca lat osiemdziesiąt pojawia się też motyw bezsilności papieża, zapowiedzi jego rychłego końca. Bogu dziękować Jan Paweł II służy Kościołowi do dziś.
Z katastrofie wizją Kościoła współczesnego łączy się zapowiedź powstania "Nowego Kościoła", który miałby być "rodzajem wspólnoty ponadchrześcijańskiej".
Instauracja tej nowej współnoty miałaby się dokonać jeszcze przed ostatecznym przybyciem Chrystusa na ziemię i miałby jej towarzyszyć powszechny dobrobyt. Pojawia się tu perspektywa millenarystyczna.

Millenaryzm to pogląd oparty na błędnej interpretacji Apokalipsy św. Jana, który zapowiada przed sądem ostatecznym tysiąclecie panowania Chrystusa na ziemi. Jest on typowym dla różnych sekt o rodowodzie chrześcijańskim, jak świadkowie Jehowy czy Adwentyści Dnia Siódmego.

    Część poświęconą błędom doktrynalnym kończy stwierdzenie:
"Fakt, że w późniejszych pismach pani Ryden nie pojawiają się wymienione wyżej błędy, jest znakiem, że domniemane orędzia niebieskie są tylko owocem prywatnych przemyśleń". Sądzę, iż to zdanie jest tak jasne, że nie wymaga komentarza.

    W dalszej części dokument zajmuje się działaniami Vassuli Ryden podkreśla, jak to zaznaczyłem na wstępie, że "wizjonerka" nie zachowuje dyscypliny kościelnej Cerkwi Grecko-Prawosławnej, której jest członkiem, i regularnie przystępuje do sakramentów w kościołach katolickich. Tym zachowaniem, jak podkreśla nota kongregacji, "wywołuje niemałe zdziwienie w różnych środowiskach Kościoła katolickiego, wydaje stawiać się ponad wszelką jurysdykcję kościelną i regułę kanoniczną i faktycznie wywołuje zamieszanie kanoniczne". Dokument stwierdza także, że działalność pani Ryden niepokoi również władzę kościelną Cerkwi Prawosławnej.

    Notę kończą wnioski pastoralne, w których Kongregacja zaleca biskupom, aby nie pozwalali na rozpowszechnianie się orędzi Vassuli Ryden na terenach swych diecezji. W końcowym zdaniu Kongregacja wzywa "wszystkich wiernych, aby nie uznawali pism i wystąpień Vassuli Ryden za nadnaturalne i zachowali czystość wiary, którą Pan powierzył swojemu Kościołowi".

    Wezwanie jest chyba jasne i oczywiste. krótko po przeczytaniu tego dokumentu ktoś mnie zapytał: "Ojcze, czy to znaczy, że Kościół potępił Vassulę Ryden?" Nie, nic takiego. W nocie kongregacji została wyrażona jedynie ocena pism Vas-suli Ryden w świetle nauki Kościoła. Efektem badania jej tekstów jest ocena, którą starałem się zaprezentować. Broni ona przed uleganiem złudzeniu, że "prawdziwe życie w Bogu" jest zapisem orędzi objawionych pani Ryden. Skoro rzekome orędzia zawierają stwierdzenia przeciwne nauce kościoła lub wzbudzające zamęt wśród wiernych, to jest chyba oczywiste, że żadna instytucja kościelna nie powinna ich rozpowszechniać wśród wiernych.

    Na szczęście, nie brak nam dzisiaj autentycznych świadectw życia mistycznego ani głębokich dzieł teologicznych. Sądzę, że ich lektura może być dla nas prawdziwą duchową przygodą.

o. Piotr Jordan Śliwiński OFMCap

Artykuł pochodzi z czasopisma "EFFATHA-Otwórz się!" nr 64-65/1997 r.; str.215-216.