Stowarzyszenie EFFATHA
im. św. Maksymiliana Marii Kolbego i św. Andrzeja Boboli

Droga do Boga- krótka, pewna i radosna- przez apostolstwo

    No tak-to sprawa księży, a ja jestem katolikiem świeckim, wierzącym i praktykującym. Nic tu po mnie. A co na to Chrystus - Nauczyciel i Zbawiciel?

    Wprawdzie najpierw wysłał dwunastu apostołów, aby głosili Królestwo Boże, ale wkrótce potem "wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał" /Łk 8:1 i 10:1-2/.

    Lecz i to było za mało, gdyż powiedział do nich:"Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało, proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo". Gdy zaś zmartwychwstał takie dał im zadanie:"gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie jego moc i będziecie moimi świadkami aż po krańce ziemi".

    I chociaż Duch Święty zstąpił na około sto dwadzieścia osób, to i tak za mało ich było, by objąć ewangelizacją całą ziemię po wszystkie dni, aż do skończenia świata /Dz 1:8,15; Mt 28:20/.
    Czy nie czujesz się wezwany, aby stać się dziś jego świadkiem? Nie słyszysz czasem Jego wezwania "Pójdź za Mną"?/Łk 9:59/.
- Ależ ja jestem żonaty!
- Mam wspaniałą narzeczoną, nie mam zamiaru być księdzem.
- A ja jestem kobietą, dziewczyną!

    Nic nie szkodzi, możecie i wy zostać apostołami, apostołkami świeckimi, bez święceń, ale z serca i ducha, słowem i czynem oraz dając wzór swym życiem.

    Czy trzeba chodzić w sutannie lub habicie, aby spełnić to czego pragnie Chrystus - Nauczyciel i Zbawiciel?
A więc wierzmy w Niego i nie wstydźmy się Go. "Do każdego, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie"/Mt 10:32/.

    Nie trzeba też chować głowy w piasek, zwłaszcza gdy w około jest pustynia, a ja należę do oazy.

    "Wy jesteście solą dla ziemi. Wy jesteście światłem świata. Nie zapala się światła i nie stawia pod korcem ale na świeczniku. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie"/Mt 5:12-16/.

    Ależ ja jestem grzesznikiem - jakże więc mogę być apostołem Jezusa?! Zapytajmy się Jego. On nam powie "Idź i nie grzesz więcej !"/J 8:11/. A gdy ujrzał celnika Mateusza, w pojęciu Żydów - grzesznik i kolaborant, Jezus powiedział wprost: "Pójdź za Mną!" On wstał i poszedł za Nim /Mt 9:9/. I został nawet jednym z czterech Ewangelistów - napisał Ewangelię.

    A może to do ciebie przemówi:"A oto kobieta, która prowadziła w mieście życie grzeszne, przyniosła flakonik alabastrowy olejku... płacząc... całowała Jego stopy i namaszczała je olejkiem". A On rzekł: "Odpuszczone są jej liczne grzechy - ponieważ bardzo umiłowała"/Łk 7:36-48/.

    Z pewnością ta grzeszna kobieta była jedną z tych, które za Nim chodziły i usługiwały /Łk 8:3/. Jest więc szansa i dla niewiast. Im zaś bardziej zgrzeszyliśmy, tym więcej umiłujmy Chrystusa za to przebaczenie i tym gorliwiej wysławiajmy Go. - Boję się. Jestem taki leń, nic mi się nie chce, może nie warto!

    To rzeczywiście duża pszeszkoda. Jednak spróbuj stać się tym synem, który najpierw odpowiedział ojcu "nie", później jednak wykonał życzenie ojca i poszedł do pracy. Lepsze to niż słomiany ogień, który mówi:"tak, tak", a później-szybko rezygnuje. Przeczytaj przypowieść o dwóch synach - /Mt 21:28/.

    Pamiętajmy jednak, że w pracy apostolskiej nigdy nie jesteśmy sami i że my jesteśmy tylko narzędziami.

    "Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić"/ 7J 15,5/. "A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i sługa Mój" /J 12:26/.

    "Jeśli będziecie trwać w nauce mojej... poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli"/J 8:31-32/. Patrzcie, patrzcie co, Pan Jezus mówi. Jego nauka ma nas wyzwolić, a nie hasło "róbta co chceta". Już raz szatan skusił ludzi, by nie słuchali się Boga, lecz by stali się bogami. I co wyszło z tej "wolności"? Widać to na świecie, czujemy też w sobie - wszelkie choroby na duszy i ciele, a w końcu śmierć.

    A czego nauczać? Co głosić? Oczywiście historię zbawienia, Ewangelię i samego Jezusa Chrystusa. Uprzednio jednak kogo trzeba doprowadzić do wiary naszą "Drogą do Boga - krótką , pewną i wesołą - przez naukę i technikę nowoczesną. Potem zaś przybrać kierunek najlepszy. A oto on:

    "Ja jestem drogą prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie... Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha Mojego głosu"/J 14:6 i 18:37/.

    "Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia" J8:12A

    Czyż trzeba nam lepszego drogowskazu i silniejszego światła?

    Kogo ewangelizować? Tych dobrych czy tych grzesznych?

    "Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników" /Mt 9:13/ "W niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z 99-ciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Tak samo powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika , który się nawraca"7Łk 15:7 i 10/.
    "A trzeba się weselić i cieszyć się z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się" /Łk 15:32/.
    "Kto przyjmuje tego, którego ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał" /J 13:20/.

    A gdy nami wzgardzą, gdy nie będą chcieli nas słuchać?

    "Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo" /Łk 12:32/. "Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was ... cieszcie się i radujcie, albowiem nagroda wasza wielka jest w niebie" /Mt 5:11/.

Janusz Kwiatkowski

Artykuł pochodzi z czasopisma "EFFATHA-Otwórz się!" nr 3(37)/1995 r.; str.54-56.